وَ إِذٰا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهٰا أَوْ رُدُّوهٰا
در كشف الغمه آمده است؛ چون معاويه، حجر بن عدى-رحمة اللّه عليه-و يارانش را به قتل رساند، در همان سال امام حسين عليه السّلام را ملاقات كرد و گفت: يا ابا عبد اللّه! آيا مطلع شدى با حجر و يارانش، شيعيان پدرت، چه كردم؟ فرمود: نه. گفت: آنها را كشتيم و كفن كرديم و بر جنازه‌شان نماز خوانديم، امام حسين عليه السّلام لبخندى زد و فرمود:
اى معاويه اين گروه روز قيامت خصم تو خواهند بود. به خدا سوگند بدان و آگاه باش كه اگر ما چنان عملى را نسبت به پيروان تو مى‌كرديم نه آنها را كفن مى‌كرديم و نه بر ايشان نماز مى‌خوانديم! به من خبر دادند كه تو نسبت به [پدرم]ابو الحسن عليه السّلام جسارت مى‌ورزى و بر ضدّ او دست به كارهايى مى‌زنى و از بنى هاشم عيبجويى مى‌كنى به خدا سوگند كه زهى براى كمان ديگران ساخته‌اى و بر هدف ديگران تيراندازى كرده‌اى و از جاى نزديك، به دشمنى ايشان دست يافته‌اى، و از كسى پيروى كرده‌اى كه نه سابقۀ ايمان دارد و نه دورويى و نفاقش تازگى دارد. هرگز او به فكر تو نيست تو خود به فكر خودت باش، و او را ترك كن. -اشارۀ حضرت به عمرو بن عاص است-. 1
انس مى‌گويد: خدمت امام حسين عليه السّلام بودم ناگاه كنيزى وارد شد و يك دسته ريحان تقديم كرد.
حضرت فرمود: تو در راه خداى آزادى! عرض كردم: تقديم يك دسته ريحان آن قدر اهميّت نداشت كه او را آزاد كنى؟ فرمود: خداوند ما را چنين ادب آموخته است مى‌فرمايد: وَ إِذٰا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهٰا أَوْ رُدُّوهٰا 2 و بهتر از هديۀ وى آزادي اش بود. 3
روزى به برادرش حسن گفت: «دوست داشتم كه زبان تو مال من بود و قلب من از آن تو.» 4 امام حسن عليه السّلام نامه‌اى به آن حضرت نوشت و بخشش او را به شاعران، مورد ملامت قرار داد…..
در پاسخ نوشت: تو بهتر از من مى‌دانى كه بهترين مال آن است كه آبرو را حفظ كند. 5 خدا تو را يارى كند!
1- کشف الغمه ص ١٨۴ .
2- نساء/ ٨۶ : و هنگامى كه كسى به شما تحيت گويد، پاسخ آنها را به طور بهتر بدهيد يا [لا اقل]به همان گونه پاسخ گوييد.
3- كشف الغمه، ص ١٨۴ و ١٨۵ . ١۶٧
4- كشف الغمه، ص ١٨۴ و ١٨۵ .
5- كشف الغمه، ص ١٨۴ و ١٨۵ .
6- كشف الغمه، ص ١٨۴ و ١٨۵ .
اسحاق بن عمار از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود: «ما بين قبر امام حسين عليه السّلام تا آسمان هفتم محل رفت و آمد فرشتگان است.»1
صالح بن عقبه از بشير دهّان روايت كرده كه: خدمت امام صادق عليه السّلام عرض كردم: چه بسا اتّفاق مى‌افتد كه حج از دست من مى‌رود و عرفه را كنار مزار امام حسين عليه السّلام مى‌گذرانم، فرمود: «آفرين بر تو اى بشير! هر مؤمنى كه با معرفت به حق آن حضرت كنار مزار امام حسين عليه السّلام در غير روز عيد بيايد، بيست حج مبرور قبول شده و بيست غزوه با پيامبر مرسل يا امام عادل در نامۀ عملش نوشته مى‌شود و هر كه در روز عيد بيايد هزار حج و هزار عمره مبرور مقبول و هزار غزوه با پيامبر مرسل و يا امام عادل برايش نوشته مى‌شود. مى‌گويد: پرسيدم: چگونه براى من ثواب موقف حجّ نوشته مى‌شود؟ امام عليه السّلام نظير آدم خشمگين به من نگاه كرد و بعد فرمود: اى بشير! مؤمن هر گاه روز عرفه كنار مزار امام حسين عليه السّلام بيايد در حالى كه معرفت به حق آن حضرت دارد و از آب فرات غسل كند، سپس رو به آن حضرت بياورد، خداوند به هر گامى ثواب يك حج با تمام مناسكش-درست به خاطر ندارم، گويا فرمود: و يك عمره-برايش مى‌نويسد.» 2
امام صادق عليه السّلام فرمود: «خداوند در شامگاه عرفه ابتدا به زايران قبر امام حسين عليه السّلام مى‌نگرد. عرض كردند: آيا پيش از نگرش به اهل موقف [در عرفه]؟ فرمود: آرى. گفتند: چگونه چنين چيزى مى‌شود؟ فرمود: چون در ميان اهل موقف ممكن است اولاد زنا باشند، در حالى كه در ميان زايران امام حسين عليه السّلام اولاد زنا نيست.» 3
و آن حضرت فرمود: «هر كس قبر امام حسين عليه السّلام را زيارت كند گناهانش را بر در منزل خود چون پلى قرار داده است كه از روى آن عبور مى‌كند همان طورى كه كسى از شما وقتى كه از پل عبور كند، آن را در پشت سرش قرار مى‌دهد. 4»
على بن حمزه از ابو بصير به نقل از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: «خداوند هفتاد هزار فرشته را موكّل امام حسين عليه السّلام قرار داده است كه هر روز ژوليده و غبار آلوده بر آن حضرت صلوات مى‌فرستند و براى زايرانش دعا مى‌كنند و مى‌گويند: اينان زايران امام حسين عليه السّلام‌اند، خداوندا ثواب آنها را چنين و چنان كن.» 5
- من لا یحضره الفقیه، باب زيارة قبر النّبى صلى اللّه عليه و آله، ص ٢٩۶ .
- همان مأخذ، باب زيارة قبر النّبى صلى اللّه عليه و آله، ص ٢٩۶ .
- همان مأخذ، همان باب، همان ص.
- همان مأخذ، همان باب، همان ص.
- همان مأخذ، همان باب، همان ص.
اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود: «محلّ قبر امام حسين عليه السّلام از روزى كه در آن جا دفن شده است، باغى از باغهاى بهشت است.» 1
و فرمود: «مدفن امام حسين عليه السّلام گلزارى از گلزارهاى بهشت است»2
و فرمود:«حريم مدفن امام حسين عليه السّلام از چهار طرف مدفن پنج فرسخ است.»3
و فرمود: «در خاك مدفن امام حسين عليه السّلام شفاى هر دردى است و آن بزرگترين داروست.»4
و آن حضرت فرمود: «وقتى كه [از آن تربت]خوردى، بگو: ربّ التّربة المباركة و ربّ الوصىّ الّذى وارته صلّ على محمّد و آل محمد و اجعله علما نافعا و رزقا واسعا و شفاء من كلّ داء 5.»
- من لا يحضره الفقيه، باب ثواب زيارت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله، ص ٢٩۶ .
- من لا يحضره الفقيه، باب ثواب زيارت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله، ص ٢٩۶ .
- من لا يحضره الفقيه، باب ثواب زيارت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله، ص ٢٩۶ .
- همان مأخذ، باب فضل تربة الحسين ٧ ، ص ٣٠۴ .
- همان مأخذ، باب فضل تربة الحسين ٧ ، ص ٣٠۴ .
علقمه از ابو مسلمه روايت كرده كه پيامبر خدا (ص) زبانش را براى حسين بن على (ع) بيرون مى‌آورد. آن كودك زبان پيامبر را مى‌ديد و شادى مى‌كرد.
عيينة بن بدر فزارى گفت: به خدا پسرى دارم كه مردى شده و ازدواج كرده و مو بر صورتش روييده و هرگز او را نبوسيده‌ام پيامبر (ص) فرمود: «هر كه رحم نكند رحم نمى‌شود.» ١۵٧ بيشتر اين شوخيها كه نقل شد با زنان و كودكان بود و پيامبر اين كار را براى درمان ضعف دلهاى آنان مى‌كرد و ميل به شوخى نداشت.
پيامبر (ص) به صهيب كه دچارچشم درد بود و خرما مى‌خورد فرمود: آيا با درد چشم خرما مى‌خورى؟ گفت: من با طرف ديگر خرما مى‌خورم. پيامبر لبخند زد يكى از راويان گويد: پيامبر چنان لبخند زد كه دندانهاى آسياى او را ديدم.
١۵٨
١۵٧ ) اين حديث را ابو يعلى به همين صورت غير از آنچه در آخر حديث است از قول عينيه روايت كرده و مسلم آخر آن را از قول اقرع بن حابس با كمى تغيير نقل كرده است (المغنى)
١۵٨ ) اين حديث را حاكم در (مستدرك) ، ج ٣ ، ص ٣٩٩ نقل كرده و گفته است: حديث صحيح است و ابن ماجه به شمارۀ ۴٢ و ٣۴ آن را نقل كرده است.
موسى بن بكر به امام صادق (ع) عرض كرد: ياران ما مى‌گويند كوتاه كردن شارب و چيدن ناخن بايد در روز جمعه انجام گيرد؛ امام (ع) فرمود: «سبحان الله آنها را بگير خواه در روز جمعه و خواه در ديگر روزها، و فرمود: هر زمان كه ناخنها بلند شدند، آنها را قيچى كن.» ٩٧
پيامبر خدا (ص) به مردها فرمود: «ناخنهايتان را بچينيد.» ، و به زنان فرمود: «آنها را واگذاريد كه برايتان زينت بيشترى است.» ٩٨ امام صادق (ع) فرمود: «هر گاه ناخن و مو را بچينيد آنها را دفن كنيد كه اين سنّت است.» ٩٩ روايت شده كه: «دفن مو، ناخن و خون از سنّت است.» 100
٩٧ ) -الفقيه، باب غسل الجمعه شماره ١٠٢ .
٩٨ ) -الفقيه، باب غسل الجمعه شماره ١٠٣ .
٩٩ ) الفقيه، باب غسل الجمعه، شماره ١٠۴ .
١٠٠ ) الفقيه، باب غسل الجمعه، شماره ١٠۵ .
سلام دوستان
فردا، روز شنبه روز آخرماه ذی الحجه 2رکعت نماز
(یک حمد، 10قل هوالله و10آیة الکرسی )
وبعد از نماز دعایی درمفاتیح داردکه درقسمت اعمال ماه ذی الحجه میباشد)
هرکس بخواند شیطان میگوید هرچه سختی کشیدم دراین یکسال بیهوده بود
وسال اوبه خیرختم شد
برای شروع عاااااالیه ;) (التماس دعا)
درضمن از امام صادق (علیه السلام) روايت شده كه فرموده است: «اخلاص در همۀ اعمال معنايى است كه كليد آن قبول است» ٢٩ و كمترين حدّ اخلاص آن است كه بنده همۀ توان خود را در راه بندگى به كار برد، و در برابر خداوند به اعمال خود ارجى ننهد، در اين صورت است كه خداوند پاداش عمل او را بر خود واجب ساخته است، چه اگر خداوند بخواهد وفاى به حقّ بندگى را از او مطالبه كند وى از آن عاجز و ناتوان خواهد ماند، و پست‌ترين مقام دارنده اخلاص براى خدا اين است كه در دنيا از همۀ گناهان حفظ مى‌شود، و در آخرت از آتش دوزخ نجات يافته و به بهشت دست مى‌يابد. آن حضرت فرموده است:
«دارندۀ نيّت راست داراى قلب سليم است، زيرا سلامت دل از وسوسه‌هاى ناروا نيّت را در همۀ امور براى خدا خالص مى‌گرداند، خداوند متعال فرموده است: يَوْمَ لاٰ يَنْفَعُ مٰالٌ وَ لاٰ بَنُونَ إِلاّٰ مَنْ أَتَى اَللّٰهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ٣٠
خلاصه، نيّت به اندازۀ صفاى معرفت در دل ظاهر مى‌شود، و بر حسب اختلاف اوقات از حيث قوّت و ضعف مختلف است، آن كه نيّتش خالص است نفس او و هوسهاى آن تحت سيطره تعظيم خداوند و حياى از او مقهور مى‌باشد
.
٢٩ ) محدّث نورى آن را از مصباح الشريعة نقل كرده است؛ مستدرك، ج ١ ، ص ١٠ ، اسرار الصّلاة، شهيد دوّم.
٣٠ ) مصباح الشريعة، باب چهارم؛ شعراء/ ٨٩ : در آن روزى كه مال و فرزندان سودى نمى‌بخشد، مگر كسى كه با قلب سليم به پيشگاه خدا آيد.
