ای کاش اگر در هنگام راه رفتن در پیاده رو؛ ناگاه صورتمان با شاخه ی درختی هرچند کوچک برخورد می کرد؛ بی تفاوت از آن عبور نمی کردیم و آن شاخه را کج می کردیم تا با صورت عابر بعدی برخورد نداشته باشد….

ای کاش اگر ….

حال اگر دوست داشتید شما مابقی جمله را طبق تجربه شخصی تان، بیان بفرمائید…

دوست عزیز در وبلاگ گهر عمر فرمودند:
« باید بدانیم که مطلب فقط یکی است و آن بندگی خداست و بندگی خدا در طا عت خداست و طاعت خدا در ترک معصیت خدا در اعتقادات و در عمل است».(آیت الله بهجت/ جرعه وصال/ ص 75)

دوست عزیز در وبلاگ کهف فرمودند:

اخ که از دل ما سخن گفتی وقتی قدم در خیابان میذاریم و با این همه بی تفاوتی مردم نسبت به هم روبرو میشیم از مسلمانی خودمون خجالت میکشیم . چر فقط به فکر خودمون هستیم مگه نه این که ما همه اعضای یک پیکریم ، ولی نه الان دیگه ما پیکر پاره پاره هستیم وهر کس به فکرخودشه چون وجدانها خاموش شده ودر فکر این هستیم چه جوری خودمونو بکشیم بالا حالا هر کی ام اون پایین موند به من چه…..
مواظب باشیم بین طلبه ها هم کم نیست
شاید این راه حل موثرتر به نظر برسد

طبق روایتی از امام حسین(علیه السلام)خواندم که فرموده بودند:

«چنین نیست که هر کس قائل به ولایت ما باشد؛ مومن است بل آنان همدم مومنانند.»

پس بیائید اگر مومن نیستیم؛ حداقل همدم خوبی برای مومنان باشیم؛ شاید روزی به این درگه راهمان دادند……..