فقه:

به معنای فهم-آگاهی و دانایی است و در اصطلاح به معنای علم و آگاهی دقیق نسبت به علوم دین و احکام الهی و توان استنباط از ادله تفصیلی است.

علم به احکام شرعی از طریق استنباط و اجتهاد

فقیه:

کسی که در علوم اسلامی تخصص دارد و احکام الهی را از ادله آن استنباط می کند.

ولایت:

به معنای اتصال و پیوند عمیق دو شیء به ولایت تکوینی و تشریعی تقسیم می شود.

ولایت تکوینی:

چنین ولایتی از آن خداست. اصل پیدایش؛ تغییرات و بقای موجودات به دست اوست. معجزات و کرامات انبیاء از آثار همین ولایت تکوینی است.

ولایت تشریعی:

دو قسم است….

1- قانون گذاری

فقط کسی مجاز به جعل قانون است که از طرف خداوند؛ مأذون باشد.مانند پیامبر اکرم و امامان معصوم—-در زمان غیبت نیز فقیه جامع الشرایطی که به کتاب و سنت آشنایی دارد؛ نسبت به اوضاع و احوال زمانه آگاهی دارد و از تقوا و پارسایی برخوردار است از سوی معصومین مأذون است تا به وضع قوانین معتبر در چارچوب احکام و آموزه های اسلامی و مصالح جامعه بپردازد.

2- زعامت و رهبری

طبق دیدگاه اسلام انسان یکتا پرست نباید از هیچ فرد یا نهادی فرمان برد و کسی را ولی و سرپرست و ارباب خود قرار دهد.