حواسمون باشه؛ فرزندانمون در طی تحصیل خود چه قدر با علم دینشون و با مکتب عاشورایی؛ اُنس می گیرند؟؟؟(کمی بیاندیشیم...)
آقا جان تمام این سالها که درس خواندیم;
.
دبیر ریاضی به ما نگفت که حد غربت تو وقتی شیعیانت به گناه نزدیک می شوند بی نهایت است!
.
دبیر شیمی نگفت که اگر عشق و ایمان و معرفت با هم ترکیب شوند شرایط ظهور تو مهیا می شود…!
دبیر زیست نگفت که این صدای تپش قلب نیست… صدای بی قراری دل برای مهدیست..!
.
دبیر فیزیک نگفت که جاذبه ی زمین اشک های غریبانه ی توست..جاذبه ی زمین به همان سمتیست که تو هستی…!
.
دبیر ادبیات از عشق مجنون به لیلی,از غیرت فرهاد نسبت به شیرین گفت اما از عشق شیعه به مهدی, از غیرتش به زهرا(س) نگفت..!
.
دبیر تاریخ نگفت که اماممان امسال سال چندم غربتش است؟!نگفت غربت اهل بیت علی(ع) از کی شروع شد و تا کی ادامه دارد..
.
دبیر دینی فقط گفت که انتظار فرج از بهترین اعمال است
اما نگفت که انتظار فرج یعنی گناه نکنیم و یعنی گناه نکردن از بهترین اعمال است!
دبیر عربی به ما یاد داد که #مهدی اسم خاصی است که تنوین پذیر است!اما نگفت که مهدی خاص ترین اسم خاص است که تمام غربت و تنهایی را پذیرا شده است…
فدای غربتت یابن الحسن
و این بود که به دنبال گمشده خود؛ وارد عرصه ی حوزویان شدیم؛ تا بل گمشده خود را بیابیم و مدام آن را نیز ادامه دادیم….تشنه شدیم و تشنه تر، سطح 1 گذشت و به سطح 2 مشتاق گشتیم و تعریف از سطح 3 ما را مشتاق تر نمود و باز دست بردار نبودیم و به سطح 4 رفتیم و حال می بینیم باز هم سیراب نشده ایم و این است که تا گور دانش دین بجوی …… تا بیابیم گمشده ی فراموش شده ی خویش را