در صورتی که بخواهید مثلاً صفحه 373 را که طبق قرآن های با رسم الخط «عثمان طه» دارای 15 آیه است، با این روش، حفظ نمایید، باید به ترتیب زیر عمل کنید:

یک. حفظ آیه اول
دو. حفظ آیه دوم
سه. حفظ آیه سوم
چهار. حفظ آیه اول تا سوم
پنج. حفظ آیه چهارم
شش. حفظ آیه پنجم
هفت. حفظ آیه ششم
هشت. حفظ آیه چهارم تا ششم
نه. حفظ آیه اول تا ششم
ده. حفظ آیه هفتم
یازده. حفظ آیه هشتم
دوازده. حفظ آیه نهم
سیزده. حفظ آیه هفتم تا نهم

ادامه »

همسر ابراهيم خليل علیه السلام يکي ديگر از بانوان نمونه اي است که در دو آيه قرآن[1] ، سيماي مقدسش تبيين شده است؛ از جمله، آيه شريفه اي که بر ويژگي «قائمه» بودنشان تأکيد دارد و مي فرمايد: «وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ وَ مِنْ وَراءِ إِسْحاقَ يَعْقُوبَ »[2]

       «و همسرش كه ايستاده بود، خنديد؛ او را بشارت به اسحاق و پس از او به يعقوب داديم. »؛ «براي علّت ايستادن همسر ابراهيم « قائِمَةٌ » چند وجه ذكر شده است الف: براي عبادت، ب: براي خدمت به ميهمانان، ج: براي نظارت بر رفت و آمدها و گفتگوها.

      كلمه‏ي «أَضْحَكَ» به معناي خنديدن، ولي كلمه‏ي «أَضْحِكَ» به معناي عادت ماهانه است. «خنديدنِ همسر ابراهيم u، يا براي اين بود كه فهميد غذا نخوردن ميهمانان نشانه‏ي خطري براي ابراهيم نيست، لذا خوشحال شد. يا آن طور كه در بعضي تفاسير آمده است، ساره، همسر ابراهيم  زن سالمندي بود كه مدّتها عادت ماهانه نداشت، امّا به محض شنيدن خبر، ناگهان اين حالت به او دست داد و او دريافت  كه اراده الهي بر فرزنددار شدن او تعلّق گرفته است. »[3] »[4]

ادامه »

در زندگي حضرت موسي، چند تن از بانوان اسوه ، نقش محوري و اساسي داشته‏اند: مادر موسي، خواهر موسي، زن فرعون و همسر موسي، در اين قسمت رساله به ترتيب به بيان سيماي هر يک در آيات قرآن مي پردازيم و درضمن آن، معارف مهم اعتقادي ، اجتماعي، اقتصادي و اخلاقي را که از جهت آموزندگي و سازندگي نقش مهمي در اصلاح فرد و جامعه دارد، بيان مي کنيم.

 مادر موسي _عليها السّلام_ ،يوکابد، دختر اشموئيل بود که او هم از نوادگان حضرت ابراهيم بود.

کاهنان پيشگويي کردند که هلاکت فرعون و اضمحلال حکومت او توسط پسري خواهد بود که از اين قوم – بني اسرائيل – متولد خواهد شد. [1] به همين علت به کارگزاران خود اجازه داد که هرگونه تحقير و آزار و اذيت را در حق آن ها به جاي آورند. [2]

وهب مي‏گويد: هنگامي كه مادر موسي باردار بود حملش را پوشيده داشت و هيچكس از حال او مطلع نشد و اين كار خدا بود. زيرا ميخواست با اين طفل بر سر قوم بني اسرائيل منت گذارد. در آن سالي كه موسي ميخواست تولد شود، فرعون قابله ‏ها را حاضر كرد و به آنها دستور داد كه زنان را بدقت تفتيش كنند. مادر موسي در همين موقع بموسي حامله شد ولي شكمش بر نيامد و رنگش تغيير نكرد و شيرش ظاهر نشد و قابله‏ها كاري به او نداشتند. شبي كه موسي بدنيا آمد، هيچكس پهلوي مادرش نبود. قابله‏اي هم نداشت. تنها خواهر موسي- مريم- در آنجا حاضر بود؛در اين وقت خداوند دستور داد كه فرزند خود را شير دهد. مدت سه ماه او را شير داد. [3]

هنگامي که مادرش متوجه شد که جاسوسان  فرعون سخت در جستجوي اطفال تازه متولد شده هستند ، به واسطه الهام خداوندي تصميم گرفت که صندوقي از چوب درست کرده ، کودکش را در آن بگذارد و به رودخانه نيل که كاخ فرعون در ساحل آن بنا شده بود اندازد. قرآن کريم دراين باره مي گويد:

«وَ أَوْحَيْنا إِلي‏ أُمِّ مُوسي‏ أَنْ أَرْضِعيهِ فَإِذا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقيهِ فِي الْيَمِّ وَ لا تَخافي‏ وَ لا تَحْزَني‏ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَ جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلينَ » [4]

به مادر موسي الهام كرديم كه او را شير بده، پس هر گاه (از فرعونيان) بر جانش بيمناك شدي او را(در جعبه‏اي گذاشته و)  به دريا بينداز،(از اين فرمان)  نترس و اندوهگين مشو كه ما او را به تو باز مي‏گردانيم و او از پيامبران قرار خواهيم داد.

كلمه «اَوحَينا» صيغه متكلم مع الغير از فعل ماضي باب” ايحاء” است كه به معناي گفتگوي پنهاني است، و در قرآن كريم در سخن گفتن خداي تعالي با بعضي از مخلوقاتش استعمال مي‏شود كه: يا به طور الهام و افكندن مطلبي به دل كسي صورت مي‏گيرد. [5]       

ادامه »

1-   کمال آسيه

آسيه، دختر مزاحم ،_سلام الله_ در قرآن به عنوان الگوئي کامل در مقام ايمان معرفي شده است. ايمان و يکتاپرستي او چندان عميق بوده که جا داشت همراه اين کتاب جاويد در طول قرون و اعصار، براي هميشه زنده بماند.  براستي که او نمونه کامل  مؤمنات است.

در عظمت اين بانوي بزرگ همين بس که پيامبر اسلام علیه السلام درباره او مي­فرمايد :

«کساني که از مردان به کمال رسيده­اند ، زيادند ، ولي از زنان عالم فقط چهار نفر به درجه ي  کمال رسيده­اند : آسيه دختر مزاحم ، مريم دختر عمران ، خديجه دختر خويلد و فاطمه دختر محمد علیه السلام [1].»

اين زنِ با کمال ، آن چنان فکر باز و بينش روشن داشت که طبق روايات ، به اندازۀ يک چشم بهم زدن به وحي الهي کافر نشد.[2]

2-   آسيه حافظ جان موسي علیه السلام،پيامبر خدا

 در همان دوران کودکي موسيu ،او را از آب گرفت و بهتر از مادر ، از او پرستاري کرد ، و هرگز نگذاشت گزندي به موسيu برسد و تا آنجا که امکان داشت ، به موسيu کمک مي­کرد .

حال به بررسي سيماي وي در قرآن مي پردازيم:…

ادامه »