پس از دوران جاهلیت و تجلی اسلام در جهان و احیای حقوق از دست رفته زن در جامعه، زن هویت و اصالت خویش را باز یافت و با حفظ ارزش های دینی، در مسائل مهم اجتماعی - سیاسی شرکت جست و چه بسا، نام و حماسه بعضی از ایشان در تاریخ ماندگار گردید .

از جمله حوادث عظیم در تاریخ اسلام و بلکه در تاریخ جهان، واقعه حزن انگیز و جانسوز کربلاست . حماسه کربلا، یک رویکرد بزرگ سیاسی، اجتماعی و تربیتی است که اگر این حماسه را احیا کننده اسلام بدانیم، باید سهمی عظیم برای زنان در آن قائل گردیم; زیرا اگر نبودند زنان شجاع، با ایمان و پاکباخته در صحرای کربلا، رسالت عظیم حسینی ناتمام می ماند . چه بسیار دلاوری ها و جان فشانی ها که در این صحنه، از زنان بروز و ظهور یافت و تا ابدیت بر تارک تاریخ حک گردید  و به همین دلیل است که علامه شهید مطهری می فرمایند:

«تاریخ کربلا، یک حادثه و تاریخ مؤنث است، یعنی یک حادثه مذکر - مؤنث است . حادثه ای که مرد در آن نقش دارد، زن نقش دارد، ولی مرد در مدار خودش، و زن در مدار خودش .» (1)

در عین حال، اگر عصر قبل از این حماسه را نیز بازنگری کنیم؛ خواهیم یافت، زنانی زیسته اند؛ که در زمان جد گرامی امام حسین(علیه السلام) زمینه ساز این قیام و کمک رسانی ها بوده اند؛ به نحوی که شاید در طول تاریخ به نقش آفرینی آنان و تأثیرشان کمتر توجه شده است؛ لذا از این به بعد به ذکر نام و مختصری از احوالات ایشان در زمینه سازی این عرصه تاریخی می پردازیم و سپس به نقش اساسی یک زن به عنوان عامل اساسی حماسه ساز عاشورایی از دیدگاه آیات و روایات و عالمان دین خواهیم پرداخت.

1 - شهید مرتضی مطهری، حماسه حسینی، ج 1، ص 289 .