سفیانی: وی مردی از نسل ابوسفیان است. در منطقه شام خروج می کند و با تظاهر به دیندای و ذکر یا رب یارب عده ی زیادی از مسلمانان را فریب می دهد.جنایات او نه ماه در سرزمین های مسلمین و با کشتار آنان به طول می انجامد.

هنگامی که به جنگ با حضرت مهدی اعزام می شود به امر خدا همه لشکریان وی در زمین فرو می روند و هلاک می شوند.(فرهنگ نامه مهدویت، خدا مراد سلیمیان،ص152/153

نفس زکیه: یعنی فرد بی گناه و پاک.

در آستانه ظهور؛ فردی پاک باخته و مخلص در راه امام می کوشد و هنگام قرائت پیام حضرت؛ مظلومانه به شهادت می رسد. این رخداد که از آخرین علامات ظهور است بین رکن و مقام در کنار خانه خدا اتفاق می افتد.

سید حسنی:خبر ظهور حضرت، به سید حسنی می رسد و او با یاران خود به نزد آن حضرت می آیند و با ایشان بیعت می کنند.(بحار الانوار،علامه مجلسی،ج53،ص15

سید یمانی: وی سرداری از اهل یمن است که مردم را به حق و عدالت دعوت می کند. رنگ پرچم او سفید و نشانه ی هدایت است و هیچ  مسلمانی نباید با او به مقابله برخیزد.(همان، خدامراد سلیمانیان،ص157-158)

خراسانی: خروج او همزمان با خروج سفیانی در یک سال و یک ماه و یک روز گفته شده است.

او مردی از قبیله بنی تمیم است؛ که از شرق حرکت و به سمت کوفه حرکت می کنند.(منتخب الاثر، لطف الله صافی گلپایگانی،ج3،ص103-111)

دجاّل:  به معنی دروغگوست؛ کسانی که باطل را حق نشان می دهند.

دجال چنین جلوه می دهد که: حیات و آب و نان مردم به دست اوست.مردم طوری اغفال می شوند که گمان می کنند که آسمان و زمین در اختیار اوست.(دادگستر جهان؛ ابراهیم امینی،ص 226)