لیلی غفاری:
این زن دارای احساس مسئولیت فراوان و شجاعت چشمگیری بوده و در باره وی می نویسند: او بارها به همراه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) در میدان های جنگ حضور می یافت، مجروحین جنگی را مداوا و معالجه می کرد و بیماران را پرستاری و مراقبت می نمود.1 او پس از رحلت رسول خدا هم ارادت و اطاعت خویش را عملا با حضرت علی بن ابیطالب(علیه السلام) حفظ کرده و بانوی علم و جهاد بوده است.2

میمونه دختر حارث
ایشان همسر رسول خدا و آخرین زنی که پیامبر در ذی القعده سال هفتم هجرت ، به وسیله خواستگاری جعفربن ابیطالب او را به ازدواج خود در آورد.
جری بن کلیب عامری می گوید: هنگامی که علی(علیه السلام) به سوی صفّین می رفت؛ من از همراهی و همکاری با او کراهت داشتم و بدین جهت به مدینه آمدم. میمونه گفت: مگر با او بیعت نکردی؟ وقتی جواب مثبت داد، وی گفت: نزد علی(علیه السلام) برگرد و همراه او باش، زیرا به خدا سوگند، نه علی(علیه السلام) راه خطا می رود و نه کسی را به راه ناصوابی خواهد بُرد.

رسول خدا فرمود: وفاداری و مقاومت نسیبه، بهتر و بالاتر از بسیاری از مردها می باشد.(ریاحین الشریعه، ج5،ص81؛ بحارالانوار،ج20،ص133

در بیانی نیز پیامبر فرمودند: نسیبه از جمله بانوانی است که در روزگار ظهور امام زمان(عج) هم ظهور می یابد و به مداوا و معالجهء مجروحین جنگی در رکاب آن حضرت می پردازد. ( همان، ج5،ص82؛ اعلام النساء المومنات،ص625

هند دختر اَثاثه
آن گاه که وی همراه پیامبر در جنگ اُحد شرکت کرده بود؛ در پاسخ به اشعار هند جگر خوار دختر ربیعه، که در آن پیروزی لشکر کفر را مورد ستایش قرار داده بود؛ هند دختر اثامه هم ضمن اشعاری، ذلّت و زبونی و شکست لشکر دشمن را در جنگ بدر یاد آور می شد و زوال و زبونی سپاه دشمن را وعده می داد.

منبع اصلی: تایپ شده توسط خودم از کتاب زنان دانشمند و راوی حدیث

1-الاصابه،ج4،ص402؛ الاستیعاب، ج4،ص404؛ ریاحین الشریعه،ج5فص59؛ اسدالغالبه،ج5،ص543

2- حیاه الصحابه، ج1،ص615

3-الاصابه،ج4،ص412