براي روشن شدن اين موضوع بايد تفاوت ها و شباهت هاي زن و مرد را بررسي كرد و نقش جنسيت را در تفاوت انسانها به دست آورد. از اين رو در ادامه به اختصار اين مسئله را بررسي خواهيم كرد.
زن و مرد اختصاصات جنسيتي و اشتراكات نوعي دارند. زن و مرد در انسان بودن مشترك و در ويژگيهاي جنسيتي متفاوت اند. از اين رو امور مربوط به اين دو نيز به دو قسم تقسيم مي شود: امور انساني كه ميان زنان و مردان مشترك است و امور جنسيتي كه مخصوص به جنس خاص است. الگوگيري در امور انساني نيازمند وحدت و تشابه جنسيتي نيست ….

و لذا هر كدام مي توانند براي ديگري الگو باشند. به همين جهت قرآن كريم مرداني همانند حضرت محمد(ص)  و حضرت ابراهيم را اسوه همه انسانهاي خداگرا و آخرت جو معرفي مي كند  و از سوي ديگر آسيه همسر فرعون را اسوه اهل ايمان و همسر لوط را اسوه همه اهــل كفر معرفي مي كند.اما در امور اختصاصي، وحدت جنسيت شرط است. از اين رو حضرت مريم اسوه زنان پاكدامن[1] و حضرت يوسف اسوه مردان پارسا معرفي شده است . لازم به ذکر است که  بر پايه ي فرهنگ محاوره ، منظور از « الّذين » و « آمنوا » مردم هستند ؛ نه مردان ؛ چنان که در واژه ي « داخلين » در سوره ي تحريم،آيه 10 ، جمع مذکر سالم است و منظور از آن ، مردم جهنمي است ؛ نه مردان جهنمي.