همچنين نه تنها مادر، بلکه مادربزرگ ها، بايد مواظب اعمال و رفتار واخلاق خود باشند، تا نسل هاي آينده به اخلاق حسینی دین مدار گردند. زيرا يکي ازقوانين ثابت ومسلمي که هم دين آن را تأييد کرده وهم علم، قانون وراثت وانتقال ويژگيهاي جسمي واخلاقي والدين وحتي اجداد به فرزندان است. ( - حبیب الله میرزایی ،تربیت فرزندان در پرتو رهنمودها و رفتار پیامبر،مشهد، عروج اندیشه،ص46)

لذا در ترويج فرهنگ سازی عاشورا طبق سخن آیت الله بهجت:«باید حسینی بود نه هیئتی»؛ چه بسا هیئتی شدن ساده است و زنان اعم از پیر و جوان، می توانند با پوشیدن یک چادر و لباس مشکی؛ از این هیئت به آن هیئت روند؛لذا اگر کسی باب میلشان رفتار یا سخن نگفت؛ می گویند امام حسین باب میلش اینگونه نبوده؛ اما اگر حسینی شود و با بصیرت دین را بفهمد دیگر به آنچه نفسش می گوید توجه نخواهد کرد و گوش به فرمان امامش خواهد بود که از اوچه می خواهد و چرا قیام کرد؟پس دلسوز دین خواهد شد و حتی در زمانی که دیگر پیر و فرتوت شده؛ باز دست از هدایت جوان ها بر نخواهد داشت و با زبان لین امر به معروف و نهی از منکر را رها نخواهد کرد.

زبان لین نه تند و پرخاشگرانه؛ چرا که خدای تعالی به موسی عرضه داشت،با زبان لین نزد فرعون برو،فرعون…..؛حال آنکه نوه و نتیجه و یا فرزند ما که دیگر فرعون نیستند؛ گاه بچه شیعه ی جاهلی است که نیاز به پند و اندرز نزدیک ترین کسش بعد از والدینش؛ یعنی مادربزرگش دارد؛ حتما که نباید بنشیند و در طولانی ترین شب زمستانی سال ؛ قصه های واهی و خیالی تعریف نماید. بل می تواند از زبان موعظه تجربیات دینی خود را انتقال دهند؛ که حتی علما نیز می نشستند و به افرادی می فرمودند ما را موعظه کنید؛ چرا که دل هر چند گاهی نیاز به شنیدن پند و اندرز دارد و نیاز نیست که حتما عده ای به اسم جلسه در هر دهه یا ماهی دور هم جمع شوند و فردی از بیرون وارد خانه شود و موعظه کند؛ لذا مادربزگ ها اینگونه می توانند نقش به سزایی در ترویج فرهنگ عاشورا و داستان های دلنشین آن داشته باشند. 

پس بايد از سال ها قبل از پيدايش فرزند برنامه ريزي نمود و خود را با روحيه ديني بارآورد تا فرزندان و نوه و نتیجه هایی دين محور تربيت نمود.چرا که خدای تبارک و تعالی؛ مهر و عطوفت، ظرافت و لطافت طبع، صلح جويي، رقت قلب، شکيبايي و … به زن و وظيفه مادري، تربيتي و پرورشي بخشيده است